Hier weer een verhaaltje voor in de trein, voor tijdens het soggen of om gewoon even rustig door te lezen. Ik ben nu net over de helft van mijn stage en er is weer van alles gebeurt in de afgelopen weken. Om te beginnen de trip naar New York. Door stom toeval eigenlijk was ik niet alleen in New York, maar was ik er samen met Joris. Een goede vriend die ik al ken sinds de basisschool en die ook bij mij in het voetbalteam zit. Hij had zichzelf 5 dagen New York cadeau gedaan, en zonder dit afgesproken te hebben had ik besloten om juist in hetzelfde weekend zelf vanuit Philly naar New York te reizen. Samen hebben we de stad verkent, en ik heb sommige delen die ik al in de zomer had gezien nogmaals bekeken, maar nu in een herfst/winter thema, zoals Times Square, Grand Central Station en Central Park. Ook zaten we vast in een menigte die op Rockefeller Square de schaatsbaan met kerstboom wilden zien, daar was echt geen doorkomen aan.

Een andere meevaller was juist het feit dat Joris een hostel voor zichzelf had geregeld op zo’n 700 meter van Times Square, alleen hadden ze zijn kamer overboekt. Vandaar dat hij een upgrade naar een privékamer kreeg, in plaats van een kamer die je moet delen met 3 anderen. Hierdoor was het voor mij mogelijk om gratis te blijven slapen van zaterdag op zondag en kon ik dus nog een dagje extra eraan vast plakken. Op zondag ochtend zijn we om 6 uur al opgestaan en heeft Joris geprobeerd een timelapse video te maken van de zonsopgang van Manhatten. Helaas had Joris zijn mobiel in de Uber taxi laten liggen en waren we meer bezig deze terug te krijgen (wat ook nog eens is gelukt dankzij de hele toffe chauffeur), dan met de zonsopgang. Ook brak de zon niet door de wolken heen, dus echt mooie plaatjes hebben we helaas niet kunnen maken. Wel kwamen we nog een Zuid-Koreaan tegen die in New York studeert en ook een Timelapse aan het maken was. Joris heeft 6 maanden in Seoul, Zuid-Korea gestudeerd en kent de taal nog een beetje, dus dat schiep meteen wel een band. Ook had de Zuid-Koreaan een longboard (skateboard maar dan langer), waarop een motortje bevestigd zit, waardoor je alleen maar op een afstandsbediening in je hand op een knopje hoeft te drukken en je gaat vooruit, hoe vet is dat! Na tegen 10 uur maar eens ontbeten te hebben met donuts bij Dunkin’Donuts (kan bijna niet meer Amerikaans, ik weet het) zijn we weer verder gegaan met de tocht door New York. We zijn over de Manhatten bridge, door China Town naar Wall Street en Ground Zero gelopen. Aan het einde van de dag kon ik nog een ander ding van mijn lijstje afstrepen: sneeuw in New York! Maar na 2 dagen waarin we elke dag meer dan 20 kilometer hadden gelopen, was het weer tijd voor mijn 2.5 uur durende terugreis met de trein en begon voor mij een belangrijke week op de uni.

Ik had mijn experiment namelijk al 1 keer uitgevoerd, maar dat was niet helemaal ideaal gegaan. Daarom heb ik mijn experiment 2 keer opnieuw gedaan in deze ene week, zodat ik de resultaten nog door kan spreken met Kara voordat ik weer naar huis zou gaan voor kerst. Dit waren nogal lange dagen met heel veel wachten, maar het is allemaal gelukt. Het laatste weekend dat ik hier was heb ik nog besteed aan het verwerken van alle data en het kopen van Amerikaans snoep en verschillende Oreo smaken (mint, red velvet, pindakaas en cinnabon). Kara was gelukkig blij met de resultaten tot nu toe en ik kreeg ook nog te horen dat we nog een extra project gaan toevoegen, wat weer een samenwerking is met een universiteit in Illinois. Ik moet verschillende scaffolds (soort mal waar cellen op kunnen groeien) gaan maken met een speciale coating, kijken wat de beste coating is, en dan gaan zij het in Illinois als het allemaal goed verloopt in een muis zetten en kijken of het ook echt werkt. Een super interessant idee!, nu nog kijken of de uitvoering ook zo succesvol is.

De laatste week voor mijn terugreis heb ik dit idee nog een beetje uitgewerkt en alle spullen ervoor besteld, zodat ik na de kerst hier direct aan kan beginnen. Ook zijn we op woensdag nog met de hele groep naar een happy hour toe gegaan zodat we de feestdagen in konden luiden. Helaas had ik mijn paspoort niet meegenomen (had hem al klaargelegd voor de vliegreis terug), dus kreeg ik als enige geen alcohol geserveerd, het moet je maar gebeuren. Ik heb al vaker alcohol gehaald hier, en toen was mijn rijbewijs telkens prima bewijs dat ik toch wel ouder dan 21 ben. De manager durfde het echter niet aan, en dus kregen we maar gratis nachos met guacamole, daar is ook wel mee te leven.

Op vrijdag 23 december ben ik weer terug naar Nederland gevlogen. Eerst vanuit Philadelphia naar Atlanta, om daar 3 uur te mogen wachten tot mijn vlucht naar Amsterdam (die dan weer over Philadelphia heen vloog -.-). Dit zorgt ervoor dat ik zo’n 20 uur onderweg zal zijn van deur tot deur. Na een hele gezellige en drukke week in Nederland de feestdagen gevierd te hebben en (de meeste) van jullie ook weer eens gezien te hebben, ben ik op de 30^ste weer teruggaan naar Philly. De viering van oud op nieuw is niet zo groot op 31 december in Philly, maar op 1 januari is er de Mummers parade (een hele grote verklede optocht in het centrum van Philly), die ik gezien moest hebben van Kara. Helaas ben ik tijdens de vlucht terug naar Philly ziek geworden en heb ik 4 dagen in bed gelegen, waardoor ik niet zoveel heb meegekregen van oud en nieuw. Wel heb ik de parade nog via TV een beetje half gevolgd, en het is eigenlijk gewoon professioneel carnaval vieren met belachelijk mooie maar vooral hele dure pakken (soms wel tegen de 10.000 euro) en fanfare bandjes, dansen en muziek.

Nadat ik eenmaal uitgeziekt was, was het ook meteen weer tijd om naar de uni te gaan en ben ik weer verder gegaan met mijn project. Het is namelijk nog maar 7 weken en dan moet alles alweer af zijn en kom ik terug op de vrijdag van Carnaval.

Ja het is weer een lang verhaal geworden, maar de laatste update was namelijk ook alweer een tijdje geleden. De foto’s volgen snel nog