En toen was de stage alweer voorbij! Het heeft wat weken geduurd sinds de laatste blog, maar ik zal alles nog even samenvatten zo net na de Carnaval. Allereest ben ik nog een weekend naar Boston geweest om Ilona op te zoeken. Boston staat bekend om twee hele grote universiteiten: Harvard en MIT (Massachusetts Institute of Technology). Ilona studeert net zoals mij biomedische technologie en is begonnen aan een stage op Harvard University. Aangezien ik zoveel mogelijk tijd in Boston wilde zijn, had ik de nachtbus op vrijdag gepakt van 23:00, zodat ik om 06:30 op zaterdag in Boston aan zou komen. Echter had de bus nogal doorgereden op de bijna lege weg, en waren we er al een half uur te vroeg. Ik had met Ilona afgesproken om 07:00 (ik snap nog steeds niet hoe ik haar zo gek heb gekregen dit te doen), dus ik had een klein uurtje over. De bus stopte dicht bij de haven van Boston, dus ik heb mooi even genoten van de zonsopgang hier.

Nadat Ilona en ik elkaar hadden gevonden in het busstation, zijn we doorgereisd naar de campus van Harvard. Ilona heeft toegang tot het merendeel van de gebouwen daar, onder andere een enorm grote, oude bibliotheek (zo eentje die je alleen maar in films ziet). De campus ziet er heel erg mooi, oud, en goed onderhouden uit. Nadat we deze campus hebben bekeken, zijn we doorgelopen naar het MIT museum. We dachten beide dat dit een super tof museum moest zijn, maar ik kan makkelijk zeggen dat dit nogal tegenviel. Er staat vooral veel zooi van oudere projecten waar niet meer aan gewerkt wordt en anders alleen maar in de opslag zou staan. Dit verwacht je natuurlijk bij een museum, maar vaak ontbrak de informatie of was het allemaal niet heel erg goed onderhouden. Het was allemaal niet echt zoals we het hadden verwacht. Na hier eigenlijk te lang rond te hebben gehangen zijn we gaan lunchen bij de Miracle of Science. Dit is een studenten barretje/eettent waar ze lekkere hamburgers maken, en ook nog eens het menu aan de muur hebben hangen in de vorm van een periodiek systeem (jep, een studentenstad dus). Na hier, lekker Amerikaans, een prima burger te hebben gegeten, zijn we met de bus naar de campus van MIT gegaan. Het viel nogal op dat deze campus vooral uit veel grote betonnen gebouwen bestond en dus wat meer op de TUe leek dan verwacht. Na hier door wat gebouwen te zijn gelopen zijn we ook nog bij het honkbal stadion Fenway Park langs geweest en daarna door naar de Harvard shop en Ilona’s kamer.

De volgende dag waren we om half 11 al weer op pad om de freedom trail te lopen. Dit is een historische route door heel Boston, en wordt aangegeven met een rode streep door de straten van de stad. Deze loopt van Bunker Hill monument, voorbij de USS Constitution, helemaal tot aan het park midden in de stad: de Boston Common. Op zaterdag had onze grote vriend Trump net de travel ban bekend gemaakt, dus op zondag waren er mensen volop aan het protesteren in dit mooie park. Blijft toch vreemd om zo’n grote groep mensen met bordjes voorbij te zien komen. Hierna zat mijn bezoek aan Boston er weer op en had ik de bus terug naar Philly. Ik had echter nog wel een overstap van 2 uur in New York, zodat ik Times square nog een keertje onbedoeld mee kon pakken.

De week daarop heb ik vooral veel gewerkt aan mijn project, en op zaterdag ben ik nog op stap geweest met mijn 2 nieuwe huisgenootjes: Meg, een Amerikaanse uit de staat Illinois, en Luise, een Duitse die in Nijmegen studeert en daarom ook Nederlands kan J. Dit waren 2 huisgenootjes zoals je ze zou willen. Gewoon een leuke interactie met elkaar, beetje navragen hoe je dag was en geen mensen die zich verstoppen op hun eigen kamer. We zijn op zaterdag dus nog op stap geweest naar McGillin’s, de oudste bar van Philly. Hele toffe oude bar, helaas wel 6 dollar voor een biertje. De dag erna was er het sport evenement van het jaar: de Superbowl. Samen met mijn toffe huisgenootjes hebben we op mijn kamer (de grootste kamer met ook nog eens de grootste tv) de Super Bowl gekeken, die verdomme spannend was dit jaar. Veel mensen gunde het de New England Patriots niet, aangezien ze al veel hebben gewonnen de afgelopen jaren. De tegenstanders, de Atlanta Falcons, waren als underdog echter als snel op een flinke voorsprong gekomen. In de blessuretijd echter hebbend de Patriots toch nog gewonnen (ook mooi voor Ilona, de Patriots komen namelijk uit de buurt van Boston).

De week erop moest ik op vrijdag een presentatie geven over mijn project. Het was nog even aanpoten om alle data te krijgen voor de presentatie, maar dit was allemaal nog best goed gelukt. De presentatie was ook goed verlopen, en ik heb meteen mijn opvolger Greg over mijn project kunnen vertellen. In het kort, ik heb heel veel optimalisatie gedaan. Uiteindelijk is gebleken dat de techniek niet goed genoeg werkt en stappen ze over op een andere. Hier heb ik echter ook nog aan meegewerkt, dus ze waren best tevreden over de hoeveelheid werk die ik heb gedaan in mijn 3.5 maanden in de groep.

De dag erop was het gelukkig al weer weekend en is Ilona naar Philly gekomen. Op de eerste dag zijn we eigenlijk bij het Arts museum geweest en zijn we helemaal doorgelopen naar City Hall en hebben we eten gehaald bij Reading Terminal Market. Hierna zijn we nog bij de Liberty bell museum, Independence Hall en de National Convention centre naar binnen geweest en hebben we de tocht afgesloten helemaal aan de andere kant van Philly bij Penn’s Landing. Hier hadden ze nog steeds een toffe schaatsbaan, met uitzicht op de Delaware river en Benjamin Franklin bridge. De volgende dag wilde we University city gaan bekijken, maar heeft het de hele dag echt ongelofelijk geregend. Voordat we bij mijn lab waren aangekomen waren we beide doorweekt, dus hebben we in de pauze ruimte maar uitgebreid gelunched tot de regen een beetje voorbij was. Hierna zijn we nog naar de campus van UPenn geweest en heb ik Ilona weer op de bus gezet naar Boston.

Hierna volgde nog 1.5 week met wat stress om alle resultaten af te krijgen, en al mijn zooi eens op te ruimen. Ik had nog wel het geluk om tijdens mijn laatste weekend de groepsactiviteit nog even mee te pikken. Dit was eigenlijk nog een verlate kerstactiviteit die maar uitgesteld bleef worden. Als activiteit zijn we bij Kara (de professor) thuis lasagne gaan eten en hebben we nog een vrij competitief kennisspel gespeeld. Het was heel erg tof om mijn verblijf binnen de groep zo al een klein beetje af te sluiten. Verder ben ik samen met Luise nog een keer naar City Hall geweest, aangezien je hier met de lift helemaal naar de top van de toren kan gaan, want natuurlijk een mooi uitzicht geeft. Ook ben ik op zondag nog eens naar het zuiden van Philly gegaan, aangezien hier alle sport stadions zijn gevestigd en ik nog eens bij een Walmart langs wilde gaan (gewoon een mega supermarkt met van alles, niet heel bijzonder uiteindelijk). Tijdens dit weekend was het trouwens prachtig weer met zo’n 18-20 graden, dus ik ben in februari zelfs al verbrand.

Na het weekend was mijn laatste week aangebroken, en ben ik op dinsdag nog wat wezen drinken met iedereen van het lab. Het is toch een vreemd gevoel als je er ineens achter komt dat je ze niet meer gaat zien. Echter had ik ook wel heel erg zin om weer naar huis te gaan en iedereen in ons kleine landje weer te zien. Donderdagnacht ben ik teruggevlogen naar Nederland en op vrijdag avond stond ik weer vertrouwd op SBC tijdens de opening van Carnaval, alsof er nooit iets veranderd was.

Iedereen heel erg bedankt voor de lieve berichten vanuit Nederland of het buitenland tijdens mijn stage en voor het doornemen van mijn vaak veel te lange verhalen.

Ik spreek jullie snel weer, hopelijk dit keer in real time ;)

Stan